AMEEZING NIJMEGEN is een scratch: enthousiaste zangers en muzikanten komen samen in de oude Honigfabriek De KUBE, om in één dag hard te studeren aan de Carmina Burana van Carl Orff. Met een koor van 200 mannen en vrouwen, werkten we ‘s ochtends met pianist en ‘s middags met solisten en orkest, afgesloten met een groots concert ‘s avonds.
Wie is Ameezing Nijmegen 2016 ?
AMEEZING NIJMEGEN 2016 is een initiatief van het Noviomagum Wind Orchestra (nu Philharmonie Nijmegen) samen met Kamerkoor Kalliope onder leiding van dirigent Lex Bergink.
Wat is een scratch ?
Tijdens de Carmina-scratch studeren we in één dag de Carmina Burana van Carl Orff in. Het is voor iedereen een geweldige kans om in een groot koor met orkest deze prachtige muziek te mogen zingen! De basis is in een paar repetities gelegd met Kamerkoor Kalliope, zangers die al eerder wilden mee repeteren hadden ook de mogelijkheid om al te wennen aan het orkest en de directie. Ook instrumentalisten konden deelnemen aan dit project. Iedereen samen, in één dag, hetzelfde programma, één dag hard werken. ‘s Middags komen het orkest en de solisten erbij, en dan klinkt het al weer heel anders. Het begint er op te lijken! En ‘s avonds moet het gebeuren: geliefden komen luisteren naar wat we overdag gedaan hebben. Voor de zangers de indrukwekkende apotheose van de dag, geholpen door de prachtige locatie waar we dit alles doen, De Kube in het Honigcomplex. In één dag dit prachtig stuk instuderen en uitvoeren, in een bijzondere ambiance. Dat is AMEEZING NIJMEGEN.
Het stuk
“Carmina Burana” is een niet-middeleeuwse compositie in geheel eigen stijl. Orff selecteerde in 1935 een aantal liederen uit de middeleeuwse Carmina Burana en schreef er zijn eigen muziek bij. Naast de muziek schreef hij ook een lichtprogramma. De ondertitel was dan ook: Profane liederen gezongen door solisten en koor, begeleid door instrumenten en magische beelden. Orff schreef het stuk origineel voor solisten, koor, twee vleugels en slagwerk. Later herschreef hij de instrumentatie van “Carmina Burana” naar één voor een geheel symfonieorkest. Op 8 juni 1937 was de wereldpremiëre in de opera van Frankfurt.
Carl Orff liet zich bij het componeren niet alleen inspireren door de middeleeuwse teksten, maar vooral ook door de afbeelding op de eerste bladzijde van het middeleeuwse handschrift in de Bayerische Staatsbibliothek. Op deze miniatuur zien we een wiel, het is het rad van fortuin. Onderaan het wiel ligt een koning in de modder, erbij staat: regnum non habeo, oftewel: ik heb geen koninkrijk. Links stijgt hij op met het wiel, erbij staat: Regnabo, oftewel, ik zal regeren. Bovenaan het wiel zit hij op de troon: regno, oftewel: ik regeer. Rechts daalt hij met het wiel af, erbij staat regnavi: ik heb geregeerd. De koning eindigt weer waar hij begon: onderaan. De compositie vertelt hetzelfde verhaal. We beginnen onderaan het wiel: het noodlot wordt beklaagd. Dan komt de lente, de natuur komt tot bloei en de liefde bloeit ook op, dit mondt uit in de lyrische uitroep: ik zou alles geven om bij de koningin van Engeland in de armen te liggen; hiermee zijn we bovenaan het wiel aangeland, in zekere zin is het koningschap bereikt. Vervolgens dalen we langzaam weer af, de afdaling is een overgave aan de liefde, die uitmondt in de totale overgave: Dulcissime, totam tibi subdo me, oftewel: allerzoetste, ik onderwerp me geheel en al aan jou. Daarmee is de cirkel rond.
Het koor
In april 1992 namen leden van het voormalige jongerenkoor van Berg en Dal het initiatief om een nieuw koor op te richten. De nog studerende dirigent Wilbert Staal werd benaderd en hij nam de uitdaging aan een nieuw koor muzikaal gezien van de grond af op te bouwen.
Het koor kreeg de naam Kalliope, één van de muzen uit de Griekse mythologie, dat schone stem betekent. Koor en dirigent gingen enthousiast aan de slag en ontwikkelden zich snel. Het koor groeide, zowel in aantal, als in kwaliteit. Kamerkoor Kalliope is een ambitieus koor, met een mooie, hechte, transparante klank, dat graag de mooiste koorwerken zingt. Zingen bij Kalliope betekent muziek individueel instuderen en op woensdagavond samen zingen. Het koor stelt zich graag doelen, waarbij uitdaging en serieus aan het werk zijn prima samengaan met gezelligheid en plezier. De meeste leden zijn al langer samen en nieuwe mensen worden zonder probleem opgenomen in het koor en voelen zich welkom.
De laatste jaren staan er klassieke werken op het programma, het repertoire kent ook lichte muziek. Samen met het NMWO (nu Philharmonie Nijmegen) heeft Kalliope in oktober 2015 de Mozart Scratch met het Requiem en de Kröningsmesse uitgevoerd. Ook nu zal Kalliope de basis zijn van een uit ca. 200 personen bestaand koor dat samen met het NMWO de Carmina Burana zal gaan uitvoeren.
De Solisten
Wilma Bierens
De lyrische sopraan Wilma Bierens is een veelzijdige zangeres, geboren in Maastricht. Ze zong hoofdrollen in binnen- en buitenland. In Nederland bij de Hoofdstad Operette, de Reisopera en Opera Zuid. Ze zong hoofdrollen in :"The Telephone", "The Medium", "Il Campanello","El Retablo de Maeso Pedro", "A Quiet Place", "Mikado, "Der Schauspieldirektor", "Candide", "Mireille", "Les Contes d' Hoffmann", "Die Verkaufte Braut", "Orfeo ed Euridice, "Die Czàrdàsfürstin", "Der Vogellhändler", "Die Lustige Witwe", "Gräfin Mariza","Viktoria und ihr Husar", "La Vie Parisienne", Die Fledermaus","Il Pirata", "Pêcheurs de Perles", "Orphée aux Enfers" , "Jérusalem" en "Cavallleria Rusticana". Haar oratorium-repertoire omvat onder meer: "Matthëus Passion", "Johannes Passion", "The Messiah", "Messe Petite Solennelle", "Jeanne d'Arc au Bûcher", "Stabat Mater" van Pergolesi, "Gloria" van Vivaldi, "Exsultate Jubilate", "Requiem" van Mozart en "Requiem" van Verdi. Wilma studeerde bij Mija Besslink, Cristina Deutekom en Gemma Visser. Tevens volgde zij lessen bij Nelly Miricioiu. In Maastricht sloot Wilma haar studie Cum Laude met onderscheiding af en won meerdere prijzen, waaronder de Edmond Hustinx-prijs en de tweede prijs op het eerste Cristina Deutekom Concours te Enschede. In 1995 nam Wilma deel aan de IVC-masterclass van Christa Ludwig in 's-Hertogenbosch en werd zij als enige Nederlandse uitverkoren voor deelname aan het finaleconcert. Naast haar uitvoerende werk is Wilma als hoofdvakdocente verbonden aan het Fontys Conservatorium in Tilburg. Daarnaast organiseert Wilma regelmatig optredens waarbij zij jong talent een podium biedt.
Pascal Pittie
De Limburgse tenor Pascal Pittie begon zijn zangstudie aan de zogenaamde VOCO opleiding aan het Jeanne d'Arc College te Maastricht waar hij les kreeg van Ingrid Kappelle. Hij vervolgde zijn studie aan het conservatorium van Maastricht bij Mya Besselink. Pascal Pittie verleent regelmatig medewerking aan oratoria in de Benelux, Duitsland en Frankrijk. Zo zong hij onder andere de solopartijen in Die Jahreszeiten en Die Schöpfung (Haydn), Oratorium de Noël (Saint SaËns), Matthëus en Johannes Passion (Bach), Psalmus Hungericus (Kodaly). Abraham and Isaac, Serenade en War Requiem (Britten). In opera's vertolkte hij ruim 30 operarollen waaronder Ferrando (Cosi fanTutte), Tamino (Die Zauberflöte), Kohout (Het sluwe vosje (DNO)), Barbarigo (I Due Foscari (NRO)), Edmondo (Manon Lescaut (zaterdagmatinee)), Gastone (La Traviata), Prologue en Peter Quint (The turn of the Screw) en Aap (Aap verslaat de knekelgeest). Hij heeft meegewerkt aan verschillende internationale operafestivals en stond voor orkesten als het Limburgs Symfonie Orkest (L.S.O.), Het Nederlands Philharmonisch orkest, Het Radio Filharmonisch Orkest, Het Brabants Orkest, Het Gelders Orkest, Het orkest van het Oosten, Holland Symphonia, Ensemble Koln, Ensemble E88 en het Preußische Kammer Orchester.
Martijn Sanders
Martijn Sanders studeerde aan het Utrechts conservatorium bij Henny Yana Diemer en aan de operaopleiding van de Universität für Musik und darstellende Kunst in Wenen. Hij zong daar vervolgens in operaproducties van Wiener Kammeroper en Stadtheater Baden. Bij De Nationale Opera vertolkte hij rollen in Die Gezeichneten (Schreker), Tea (Tan Dun) en bij de Nederlandse Reisopera zong hij de rol van Patrocles in Tippets King Priam. Andere operaengagementen zijn Le Nozze di Figaro (Figaro) in Tokyo, The Rape of Lucretia (Junius) bij de Bangkok Opera en Hanoi Opera House, Escamillo bij de Opernfestspiele Klosterneuburg en in het Belgrade Music Festival zong hij de rol van Jovan in Isidora Zebeljans succesvolle opera Zora D. Als liedzanger en concertsolist heeft Martijn Sanders een grote reputatie opgebouwd en is hij te horen geweest op de belangrijke podia in binnen- en buitenland. Zo trad hij op met orkesten en ensembles als het Koninklijk Concertgebouworkest, Münchener Rundfunkorchester, Symfonieorkest Vlaanderen, het Radio Kamerorkest, Holland Symfonia, het Nederlands Kamerorkest, Het Gelders Orkest, het Nederlands Blazers Ensemble, de Brandenburger Symphoniker en het Doelenensemble. Daarbij werkte hij samen met dirigenten als Matthias Bamert, Kenneth Montgomery, Micha Hamel, Lawrence Renes, Frans Brüggen, Jun Mürkl, Etienne Siebens, Ingo Metzmacher, Reinbert de Leeuw, Otto Tausk, Tan Dun, Enrico Delamboye en Peter Dijkstra.